پس از نزدیک به 7 سال ادامه ی عنوان تحسین شده ی The Last of Us منتشر شد. اشخاص بسیار زیادی در همان روز انتشار شروع به خرید بازی کردند زیرا آنها از یک طرف از عنوان قبلی بسیار خوششان آمده بود و از طرفی دیگر نمرات منتقدین را دیده بودند.

بسیاری از سایت ها به بازی نمره ی 10 از 10 دادند و در سایت متاکریتیک نیز بازی نمره ی 96 را دریافت کرد. این نشان دهنده ی یک بازی بی نقص است. اما در کمتر از 24 ساعت نمرات کاربران متاکریتیک عدد 3.5 را نشان میداد. این یعنی یک فاجعه . اما آیا آن نمرات واقعی بودند؟ چطور بازی که بیش از 30 ساعت گیم پلی دارد ، در کمتر از 24 ساعت از زمان انتشار این نمره را دریافت کرد. آیا دستی در کار است؟ آیا کاربران درست میگویند و منتقدین نمره ی بسیار بالایی به این اثر داده اند؟ برای پاسخ این سوالات با من همراه باشید…

توجه داشته باشید که سعی شده در این مقاله هیچ گونه اسپویلی بکار نرود اما در جاهایی که داستان بازی اسپویل شده است قبل از خواندن به شما اطلاع دادم تا بتوانید آن قسمت را اسکیپ کنید. همچنین شما میتوانید نظر خودتان از تجربه ی این بازی یا نقد خود را درباره ی این بازی در بخش نظرات برایمان بنویسید!

بررسی نظرات کاربران در متاکریتیک

نخست بیاییم نظرات کاربران را بررسی کنیم. ایراد های آنها را بسنجیم و ببینیم آیا عاقلانه است که یک شخص با یک ایراد به بازی نمره ی 0 بدهد؟ یا تمامی این ایراد ها ، به قول خودی ایراد های بنی اسرائیلی است؟

داستان ضعیف

یکی از مهم ترین و عامه ترین ایراد ها ، داستان ضعیف بود. کاربران بسیار به داستان ضعیف اشاره داشتند و با مقایسه ی داستان نسخه ی دوم با نسخه ی اول به نویسندگان گیر میدادند. اما آیا واقعا داستان بازی بد بود؟ به نظر منتقدین و همچنین نظرات کاربران در پلی استیشن استور خیر. داستان بازی شاهکار نبود اما آنقدر هم افتضاح نبوده که بشود به آن نمره ی 0 داد.

داستان بازی نسبت به نسخه ی اول خشونت بسیار زیادی دارد و دلیل آن هم انتقام است. این خشونت زیاد آن را کمی از شاهکار بودن دور میکند اما به هیچ وجه آن را از حد متوسط هم پایین نمی آورد چه برسد آن را افتضاح کند! اما یکی از عمده ترین دلایل کاربران مبنی بر پایین بودن کیفیت داستان مربوط به اتفاق زیر میشود:

توجه : این بخش دارای اسپویل میباشد . اگر نمیخواهید داستان بازی برایتان لو برود این بخش را رد کنید و به بخش بعدی بروید!

اسپویل

مرگ شخصیت اصلی نسخه ی اول یعنی جوئل آن ها را حسابی شوکه کرد! مردن شخصیت های بزرگ در بسیاری از داستان ها و بازی ها وجود دارد اما اصولا سعی میشود که این شخصیت های بزرگ ، بزرگوارانه و با شرافت بمیرند. مانند شخصیت آرتور در رد دد ردمپشن 2 . اما از نظر کاربران مرگ جوئل به هیچ عنوان شرافت مندانه نبود و آن ها اصلا انتظار نداشتند شخصیت محبوب آنها در این سری اینگونه بمیرد! بنابراین کل داستان را با توجه به مرگ یک نفر افتضاح خوانده بودند.(طرفدارن دیگه نمیشه کاریشون کرد!)

صحنه های همجنس گرایانه

شخصیت اصلی این سری الی بود. دختر جوئل . این شخصیت در این سری بالغ شده بود و مانند دخترک درون سری قبلی نبود. اما گرایش جنسی او باعث شده بود که کاربران متاکریتیک حسابی از این موضوع ناراحت شوند. الی یک لزبین است و در بازی به این موضوع اشاره شده است. این مسئله حتی باعث شد که بازی برای کشور های عربی خاورمیانه منتشر نشود(کشور ماهم که کلا تحریمه!)

اما به قول بعضی ها ما اکنون در قرن 21 هستیم و مردم بسیاری از فرهنگ ها به خصوص آسیای شرقی ، اروپا و آمریکا تقریبا مسائل همجنس گرایانه و دوجنس گراها برایشان عادی است و نباید این قضیه باعث شود که یک بازی به طور کل افتضاح خوانده شود و نمره ی 0 بگیرید.

استفاده ی بسیار زیاد از گرایش های فمنیستی

چرا تمامی شخصیت های مثبت و خوب زن هستند! این یکی دیگر از ایراد های کاربران بود و به شرکت ناتی داگ گیر داده بودند که چرا در این بازی این همه از آیین فمنیستی استفاده شده است. فمنیست یک گرایش است که به خصوص در میان زنان بسیار رایج شده و به دنبال برابری زن و مرد در همه مسائل به خصوص حقوقی است. هرچند که بعضی از کارشناسان میگویند که این گرایش به دنبال برابری زن ومرد نیست بلکه به دنبال برتری زن است. حال کار به این قضیه نداریم.

اما به نظر شما درست است که این ایراد باعث شود بازی نمره ی 0 بگیرد؟ در بخش نظرات برای ما بنویسید.

گیم پلی کسل کننده

خب تمامی ایراد های بالا به داستان بازی بیشتر مربوط بودند. اما ایراد آخر مربوط به گیم پلی است(از گرافیک ایراد بسیار زیادی گرفته نشده چون واقعا گرافیک بازی یک شاهکار بود و ارزش نمره ی کامل را دارد.) کاربران میگویند که در ابتدای بازی گیم پلی بسیار زیبا و هیجان انگیز است اما به مرور زمان هیجان و زیبایی خود را از دست میدهد و خسته کننده میشود. قطعا اشخاصی که این بازی را خود تجربه کرده اند میتوانند درباره ی این موضوع نظر بدهند(مثل کاربران پلی استیشن استور.) اما آیا کاربران متاکریتیک همگی این بازی را حتی در استریم ها و در یوتیوب دیده اند؟ قطعا میتوان گفت خیر.

چرا باید نمرات کاربران متاکریتیک را باور نکنیم؟

در این بخش چند دلیل می آورم که چرا نباید این ایراد ها را جدی گرفت و این نمره را باور کرد.

کاربران متاکریتیک میتوانند بدون انجام و تجربه ی بازی درباره ی آن نظر دهند!

درست است. در وبسایت متاکریتیک هر شخصی از هرکجا بدون انجام دادن آن بازی میتواند درباره ی آن نظر دهد. اما بسیاری از کاربران شناخته شده هستند و در بسیاری از بازی ها نظر داده بودند که در مورد The Last of Us 2 این کاربران نمرات بسیار خوبی به بازی داده بودند.

پس چه کسانی به بازی نمره ی 0 یا زیر 5 داده اند. آیا آنها زیر نظر یک شخص بوده اند؟ انگیزه ی آنها از انجام این کار چی بوده است؟

ایکس باکس فن ها

شاید این مورد کمی نامعقول به نظر برسد اما میتوان آن را منطقی دانست. قضیه ی ایکس باکس فن ها و پلی استیشن فن ها مثل طرفداران استقلال و پرسپولیس یا رئال و بارسا میباشد. آنها سعی دارند حتی از کارهای خوب طرف مقابل ایراد بگیرند به خصوص در مواقع حساس. پس میتوان گفت که ایکس باکس فن ها نیز چنین کرده اند. آنها سعی کردند با دادن نمره ی پایین به عنوان انحصاری سونی و پلی استیشن ، ارزش این کنسول را پایین بیاورند.

اما چرا The Last of us 2؟ چرا دیگر بازی های انحصاری پلی استیشن چنین نشده اند؟ قطعا در بازی های قبلی همچین چیزی بوده است اما نه به این شدت. دلیلش هم این است که این عنوان بسیار خاص بود . پس از 7 سال ادامه یکی از بازی های جهان قرار است منتشر شود پس قطعا یک مورد خاص است.

نمرات بالای بازی در پلی استیشن استور

کاربران در پلی استیشن استور به هیچ عنوان مانند کاربران متاکریتیک بدون تجربه ی بازی نمیتوانند رای دهند. آنها باید بازی را خریداری کرده باشند ، چندساعت آن را تجربه کرده باشند تا سپس بتوانند به آن رای و نظر دهند. و این دلیل محکمی بر اثبات مورد اول و همچنین نامعقول بودن و نادرست بودن نظرات کاربران در متاکریتیک است.!

دیگر دلایل هم میتوان به دادن پول به کاربران برای دادن نمره ی بد از طرف عوامل ماکروسافت یا کلا یک عامل خارج از ماکروسافت باشد. هرچند به هیچ عنوان نمیتوان این را تایید کرد و نیاز به مدارک محکم تری دارند اما سه مورد بالا را میشود اثبات کرد( به خصوص مورد اول و سوم) حال شما نیز میتوانید در بخش نظرات برای ما از دلایل خودتون بنویسید!

نتیجه گیری

و اما میرسیم به نتیجه گیری یا بهتره بگم پاسخ به سوال آیا The Last of Us 2 لایق گرفتن نمره ی 3.5 از کاربران یا 96 از منتقدین بود؟ این نتیجه بستگی به خود شما خواننده های محترم دارد. اما بنده شخصا نتیجه میگیرم که یک چیزی میان این دو است. بازی قطعا یک شاهکار نبود و نمیتوان گفت که نمره ی 10 از 10 لایقش بود اما نمره ی 3.5 کاربران نیز به طور قطع نادرست است. بازی یک چیزی میان این دو بود اما به شدت به سمت نمره ی منتقدین تمایل دارد. یعنی شاهکار نیست اما به شاهکار بودن نزدیک است.

امیدوارم از خوندن این مقاله لذت برده باشید. بنده سعی کردم با استفاده از نظرات اشخاص مختلف در همه جا و همچنین تجربیات خودم از این بازی این مقاله را بنویسم. حتما مارو به دوستاتون معرفی کنید و در کانال تگرامی ما به آدرس t.me/Game_Tweety بپیوندید.